Foto: Ilustrasi
Dening RIRIZ SENO
KOCAP kacarita ngendikane leluhur biyen, sing sopo wonge golek selamete wong akeh – ora golek selamete dhewe, bakal nemu kautaman ing tembe mburine, tumrap anak, putu lan pribadine dhewe.
Opo sing nate dingendikakne para leluhur iku mau, koyo koyo dadi kaca benggolo tumrap kahanan saiki. Wiwit soko Presiden, Gubernur terus Bupati lan sak teruse, kabeh podo midun mandegani nyengkuyung mbantu masyarakat sing keno efeke pageblug Corona. Senadyan to durung kabeh kecandak, ananging kabeh mengko bakal roto kebagian sithik mboko sithik kanti napis. Awit angurus negoro ngono ora gampang koyo nek ngurus wok sak kampung, pirang-pirang puluh yuto mbuh akehe masyarakat sing kudu dilayani.
Ora mung sing resmi lelayanan soko projo pamarintahan, akeh ugo masyarakat umum sing podo kegugah atine. Sing pinaringan rejeki luwih ya pada bantu bantu sakpodo sing nembe nandang lara covid isolasi ning omah, kanti dipandegani Satgas soko deso. Gusti ora sare – lemah teles Gusti Allah sing mbales, mangkono panemune poro kadang sing kegugah ati lan pikirane.
Senadyan to ono siji loro sing ora sarujuk karo pinemune kawicaksanane pamarintah, nanging kabeh kuwi tansah dadi lathi kembange wong urip bebrayan. Sebab yo kauripan menungso iki ora ono sing utuh sempurno ning alam donya. Sok ing tembe mburi, wektu kang bakal jujur njawab bener opo salah soko sak kabehing iki.
Pageblug kang kawiwitan ket awal tahun 2020 nganti saiki, ora ono sing iso sanggup anyelaki, kabeh wis pinesthi. Ananging ya wis dadi kewajibane menungso, kudu terus ikhtiar kanggo ngenthengake pacoban iki. Tumrape wong adat katimuran yo wong jowo, wis nduwe sangu kaprigelan lan tabah ngadepi iki kabeh. Kabukten meh ngancik rong tahun keno pageblug, ya iseh teteg bakoh ngadepi cecoban iki.
Filsafat filsafat jowo sing terus diugemi lan manjing ono awak, koyo koyo dadi tameng urip. Upamane koyo unen unen, atase kewan manuk sing kacarito jarene ora nduwe akal wae iso podo ayo ayo bebarengan. Manuk sing siji golek suket kanggo nggawe susoh, sing liyane golek pangan, terus sing dadi ibuke sabar ndulang anake sing iseh piyek lan sak teruse nganti seprene iseh terus anak pinak. Bab bab koyo conto ing dhuwur iku sing dadi dasar filosofine kadang sedulur kabeh. Mulo koyo apa wae reribetan sing dialami, yo mesti bakal tuntas diadepi tumrape wong timur bongso kito iki.
Bedo maneh tumraping partai ugo organisasi masyarakat sing punjere politik. Ibarate koyo dodolan, supoyo apa sing didol dadi laris. Nanging yo durung mesti payu, durung mesti disenengi, apa maneh yen wayah ngene iki arep golek pelanggan anyar, tangeh lamun bakal entuke. Kanggone rakyat saiki mung kepengene adem ayem, ora pengen regejekan sing ora karuan juntrunge. Angger ono bab sing diumumke soko pamarintahan sing sekirane ora disarujuki salah sawijining ormas utowo partai, mesti bakal dibantah mowo ucap ukoro sing kadang ora sakmestine, terus dadi viral rame lan kadang dadi hoax sing mbingungake. Corona sing ning mata wis jelas katon korbane wae yo ono sing iseh ora percoyo, sing jarene rekoyoso, ono meneh sing ngundomono jare pemerintah apus apus, lan tetep ndableg kumpul kumpul ngenthengake aturan prokes sing wis diundhangne.
Kang koyo mengkono kuwi ket jaman kuno makuno wis terus mesti ono wae. Suara protese soko sing dijenengake oposisi, atas nama HAM, team independen, ditompo pemerintah kanti rasa demokrasi. Kabeh mau bakal amujudake opo sing dikumadangne sila ke papat Pancasila, yaiku punjere musyawarah mufakat kanggo kautamaning bongso. Mulo kabeh ayo bebarengan saiyeg saeko proyo kanggo mbangun negoro lan bongso Indonesia yo Nuswantoro iki. Agustus 2021, Dirgahayu Indonesia, MERDEKA !!!
Penulis adalah pengamat dan praktisi seni Jawa, alumni Univeritas UPN ‘Veteran’ Yogyakarta , bekerja di swasta dan tinggal di Grobogan, Jawa Tengah.
